این سئوالی است که نشریه پرفروش "ریدرز دایجست" (پرفروش ترین نشریه خانوادگی دنیا) از خوانندگان خود پرسیده و از ملیت های مختلف نیز به آن پاسخ داده اند. برخی نیز از اساس مخالف این گونه نحوه پرسیدن شده اند زیرا معتقدند "اعتقاد به غیرمتعارف رانندگی کردن زنان" در آن نهفته شده است.

 اما فارغ از جنسیت مان و بدون این که بخواهیم وارد کلیشه های جنسیتی بشویم و همه زنان را یک کاسه کنیم و بگویم رانندگی شان از اساس عجیب است و بگوییم مردان رانندگان مسلط تری هستند (هر دو ایده را هنوز هیچ آمار معتبری تایید یا رد نکرده است) باید به برخی از پاسخ های جالب که از سوی روانشناسان و جامعه شناسان و حتی متخصصان اندام های حرکتی انسان به مجله خانوادگی مزبور داده اند اشاره کرد.

اول از همه باید دقت کرد که بر اساس آمار منتشر شده هر ساله بیشتر کشورهای جهان در باره حوادث رانندگی، اکثر تصادف های منجر به خسارت های جانی و مالی از سوی مردان انجام می شود،اما با این وجود بیشتر روانشناسان و متخخصان و دانشمندان علوم مختلف اعتقاد دارند که شیوه رانندگی زنان متفاوت و کمی خارج از عرف های شناخته شده برای رانندگی پایه دو است  و علت اساسی آن می تواند این باشد که اساسا ماشین های سواری بر اساس اندام های مردان و قدرت عضلات و فاصله چشمان آنها با یکدیگر ساخته شده است تا برای رانندگی زنان.

در واقع می دانید که علمی وجود دارد به نام ارگونومی. هدف اصلی ارگونومی طراحی است آنهم بصورتی که کار و ابزار با انسان حداکثر تطابق را داشته باشد و در صورت عدم امکان آن، انسان با کار و ابزار تطبیق پیدا کند.
 
نتایج بکارگیری اصول ارگونومی در محیط های کاری: پیشگیری از اختلالات اسکلتی-عضلانی در بین شاغلین (مانند کمردرد، سندرم تونل کارپال یا درد شدید در مچ دست و ناحیه گردن، درد ناحیه زانو یا آرنج و ...) کمک به پیشگیری از حوادث شغلی افزایش میزان رضایت مندی کارکنان افزایش رفاه و آسایش کارکنان کمک به افزایش بهره وری در کار کمک به افزایش تولید است.
 
به گزارش ایران ناز برخی از متخصصان علم ارگونومی معتقدند خودروهای سواری بر اساس فیزیک بدنی مردان ساخته شده است و طبیعی است که ابزاری که برای جنس دیگری طراحی شده بود، برای جنس دیگر مشکل آفرینی کند.